پسر گلم بالاخره تلاشهای قشنگت جواب داد و موفق شدی که کاملا بدون کمک راه بری ....عزیزم بهت تبریک میگم چند وقتی بود که خودت رو گوشه مبل یا میز میگرفتی و راه میرفتی یا اینکه دو سه قدم دستتو رها میکردی اما الان به تنهایی و بدون کمک کنترلتو حفظ کنی و راه بری. خب خیلی حس قشنگیه که ببینی یه فرشته کوچولو که عاشقشی جلوی چشمات بزرگ میشه و اولین قدم های مستقلش رو جلوی چشمات برمیداره ! ...